به تمام کسانی که مهندسی را درک کردند، به تمام کسانی که پلی ساختند از انتهای بن بست کوچه‌ی رفاه تا بیکران، به تمام کسانی که خود را شبانه‌روز وقف کردند تا همگان شبانه‌روزی روشن داشته باشند، به تمام کسانی که لذتش را فهمیدند نه آنان که تنها به نامش خوانده شدند...