شرکت فنی و مهندسی نازرشد همکار سازمان نظام مهندسی کشاورزی
نگاهی به نتایج چهارمین دوره انتخابات شورای سازمان نظام مهندسی استان سیستان و بلوچستان
در جریان تأیید نتایج انتخابات پنجم اردی‌بهشت‌ماه 93 که با حضور قریب به 620 نفر از اعضای نظام مهندسی استان سیستان و بلوچستان برگزار شد، پنج نفر از شورای قبلی به روال دوره گذشته بازهم حائز اکثریت پررنگ آرای لازم شدند تا برای دومین دوره متوالی و با اکثریت آرای شمارش‌شده در صندوق، مورد اعتماد دوباره اعضای استان سیستان و بلوچستان قرار گرفته باشند. به‌این‌ترتیب که حمیدرضا جهانتیغ در جایگاه نخست قرار گرفت و یوسف ریگی لادز، مجتبی پیری، شریف ملاشاهی جوان، سیدمحمدرضا سیدحسینی، ماندانا زنگنه سروش و محمدرفیع دهواری به ترتیب هفت نفر عضو انتخابی دوره چهارم استان سیستان و بلوچستان را تشكيل می‌دهند.
این نتیجه در حالی رقم خورده است که سایر کاندیداها که خصوصیات فردی تک‌تک آن‌ها دارای احترام و نقاط قوت خاصی هم بوده، اما فقط به دلیل عدم حضور سایر اعضای نظام مهندسی استان در انتخابات، ناکام این انتخابات شدند؛ کما اینکه برگزیده شدن دوباره حمیدرضا جهانتیغ برای دومین دوره متوالی آن‌هم با رأیی مقتدرانه، نشان از این دارد که دیدگاه‌های وی به دلیل اشتهارش به فرا قومیت بودن و باور مدیریت غیردولتی سازمان (نه الزاماً ضددولتی بودن) با اقبال اکثریت پررنگ اعضای سازمان روبرو شدند.
مشارکت اعضا در انتخابات به دلیل محدودیت‌های قانونی و برگزاری آن در مجمع عمومی، عدم امکان برگزاری انتخابات در شهرستان‌ها و بُعد مسافت تا مرکز استان را می‌توان از دلایل اصلی کاهش حضور اعضا (به‌خصوص اعضای ساکن در شهرستان‌های مرکزی و جنوبی استان) در مجمع و انتخابات دانست. هرچند این عزیزان انتخاب‌شده افرادی توانمند هستند؛ اما اگر شکل برگزاری انتخابات نظام مهندسی که دچار مشکلات اساسی است و هم‌چنین شیوه رأی‌گیری تغییر پیدا می‌کرد و حضور تمامی اعضا میسر می‌شد، قطعاً نتایج دیگری در انتخابات شورای استان به دست می‌آمد. امید است که با همت این بزرگواران و همفکری سایر مهندسان عرصه‌های مختلف کشاورزی و منابع طبیعی جایگاه مهندسی ارتقا یابد و پیشرفت و توسعه رو به رشد سازمان نظام مهندسی کشاورزی را ببینیم.
به‌هرحال، اگرچه تحلیل دقیق نتایج انتخابات استان سیستان و بلوچستان مجال دیگری می‌طلبد، اما آنچه هویداست؛ این است که مجامع عمومی سازمان نظام مهندسی به دلیل اینکه یک‌مکانی و یک‌زمانی هستند، محدودیت‌های خاصی برای برگزاری دارند؛ اما درصورتی‌که انتخابات از مجامع جدا شود، قابلیت یک‌زمانی و چندمکانی پیدا می‌کنند و امکان ایجاد قرارگیری صندوق انتخابات در تمامی شهرستان‌های بزرگ فراهم می‌شود و اعضا خارج از مجمع و در شهر خود می‌توانند در انتخابات شرکت کنند.
لذا با توجه به مطرح‌شدن اصلاحیه قانون انتخابات نظام مهندسی در صحن علنی مجلس شورای اسلامی، نمایندگان محترم می‌بایست اصلاح قانون انتخابات و طرح جداسازی برگزاری انتخابات از مجمع عمومی، هم‌چنین استفاده از امکاناتی ازجمله کامپیوتر و اینترنت را در دوره‌های آتی مدنظر داشته باشند که این روش‌ها موجبات سهولت در برگزاری انتخابات شده تا به این طریق، هر عضو بتواند از منزل یا محل کار خود در رأی‌گیری شرکت نماید؛ که قطعاً باعث افزایش مشارکت اعضای نظام مهندسی در انتخابات می‌شود.
از دیگر دلایل عدم استقبال اعضا و هم‌چنین پایین ماندن جایگاه سازمان نظام مهندسی کشاورزی و عدم پیشرفت آن می‌توان به عضویت کارکنان دولت در این تشکل، که جای نخبگان غیردولتی کشاورزی را پر کرده است، اشاره کرد. در زمان حاضر تشکل‌های مشابه مثل کانون وکلا و سازمان نظام مهندسی عمران به‌صورت کاملاً مردمی و غیردولتی اداره می‌شوند و توانسته‌اند کارنامه موفقی در حوزه‌های تخصصی خود ارایه دهند، این در حالی است که بروکراسی و انتصابات دولتی موجود در سازمان نظام مهندسی کشاورزی باعث شده این تشکل نتواند کارکردهای اصلی خود را نیز باکیفیت مناسبی ارایه کند؛ به همین دلیل هرچند عملکرد اخیر این سازمان (به‌ویژه در استانمان) درمجموع مثبت ارزیابی می‌شود، اما در بسیاری از مسائل موردانتقاد قرارگرفته است.
لذا اصلاح قانون سازمان نظام مهندسی باید به‌گونه‌ای دنبال شود که ساختار تشکیلاتی نظام مهندسی را که شامل تغییر ارکان شورای مرکزی، شورای استان‌ها و ساختار تشکل‌ها است، طوری تغییر دهد تا نخبه‌های کشاورزی که دغدغه بیشتری نسبت به تولید دارند، در سازمان نظام مهندسی قرار گیرند؛ هم‌چنین مدیریت در سازمان نظام مهندسی باید به سمت انتخابی بودن سوق داده شود، نه انتصابی بودن؛ و انتصاب از خارج و تحمیل نیرو به این تشکل محدود شود تا عرصه برای نخبگان و بخش غیردولتی که می‌توانند حوزه کشاورزی را وارد فاز جدید توسعه کنند، مهیا گردد.
پس با تدوین طرحی جامع، می‌توان این تشکل را از شکل فعلی به سمت غیردولتی شدن که در قانون تأسیس هم به آن تأکید شده، سوق داد و با اصلاح قانون نظام مهندسی کشاورزی و تصویب آن، انتظار می‌رود سیر انتصابات و بروکراسی موجود، در این تشکل مردم‌نهاد کمتر شده و فعالیت‌ها منجر به تقویت بخش خصوصی گردد.
ازآنجاکه آرای استان‌ها نیز در تبیین سیاست‌های حاکم بر شورای مرکزی و سازمان نظام مهندسی کشور در انتخاب اعضای انتخابی شورای مرکزی و متعاقب آن گزینه‌های پیشنهادی ریاست سازمان به وزیر و رییس جمهوری، نقش تعیین‌کننده دارد؛ و هم‌چنین بر اساس نتایج غیررسمی اعلامی از سایر استان‌ها نیز، برگزیدگان دوره چهارم به دلایل مختلف با میل به تغییر اساسی سیاست‌های حاکم بر سازمان مرکزی، حائز رأی اعتماد اعضای سازمان‌های استان‌های خود شده‌اند. پس باید چشم‌انتظار روزهای آتی بود و دید که سازمان نظام مهندسی کشاورزی که سازمانی صنفی، غیردولتی و نوپا هست، در روزها و هفته‌های آتی با چه تحولاتی مواجه خواهد شد.
دست‌کم در گام نخست که می‌توان ادعا کرد اعضای نظام، رأی به احیا نمودن و پویایی در سازمان نظام مهندسی کشور داده‌اند تا با هدف مردمی کردن فعالیت‌های سازمان نظام مهندسی و کارآمد کردن آن در توسعه پایدار و ساختاری بخش کشاورزی، گامی باشد در جهت ایجاد انگیزه و امیدافزایی به معنای واقعی کلمه در میان جامعه دانش‌آموختگان عضو سازمان و فارغ‌التحصیلان بخش کشاورزی که بالاترین آمار بیکاری را به خود اختصاص داده‌اند.
***
